Я і не заўважыла, што самалёт ляцеў на аўтапілоце. Мы праляцелі тысячы кіламетраў, восем разоў перасяклі зямны шар, зрабілі сэлфі на Луне, дакрануліся да неба і паказыталі зоры – але ўсяго гэтага я не бачыла. Бо спала.
Для кожнага час ідзе па-свойму: бывае так, што адна хвіліна для кагосці пераважыць усё жыццё. Вось і я, прыгадваючы наша падарожжа ў Шанці, не магу даць веры, што яно доўжылася паўтары дні. Але я ўпэўнена – кожны з нас, хто наведаў Шанці, знайшоў адказы на некаторыя свае пытанні альбо, наадварот, сутыкнуўся з незнаёмым і пачаў ламаць галаву там, дзе раней пільна не прыглядаўся.
READ MORE